Lotte, waarom ben jij enthousiast over I-AM?

‘Ik vind het leuk en belangrijk om te werken met kinderen en jongeren. Voordat ik huisarts werd studeerde ik twee jaar kindergeneeskunde. Ik vind I-AM erg goed aansluiten bij de problemen en doelen in deze wijk. I-AM gaat over een brede blik. We kijken dus ook rondom een kind en maken verbinding met belangrijke situaties en mensen om hen heen. In oktober 2023 zijn we in Utrecht Oost gestart met het project Samen begrijpen en beslissen met Kinderen. Veel zorgverleners in onze wijk zijn enthousiast met I-AM gaan werken.’

Waarom doet Utrecht Oost mee met het project samen begrijpen en beslissen met kinderen?

‘We hopen dat hulpverleners door dit project echt in volle breedte gaan kijken naar wat belangrijk is voor het kind of de jongere en hun gezin. Ook willen we het kind of de jongere meer regie geven zodat ze ook zelf oplossingen gaan zoeken voor hun problemen, samen met het gezin en de mensen om hen heen. Eventueel doen ze dat ook met de hulp van zorgprofessionals. We hopen dat de problemen zullen oplossen door de veranderingen die hierdoor ontstaan. Het project zorgt ook voor een betere samenwerking tussen de huisartspraktijken, het buurtteam, JGZ en specialistische jeugdhulp (Spoor030).’

Wat gaat het opleveren?

‘Alle nieuwe dingen kosten in het begin meer tijd, maar uiteindelijk gaat werken met I-AM veel tijd besparen. Doordat we snel de belangrijkste dingen kunnen bespreken, verdwijnen de klachten ook eerder. En er zullen minder kinderen bij de GGZ of op een wachtlijst terecht komen als ze naar eigen inzicht al stapjes kunnen zetten, samen met het gezin.’

Wat is daarvan al gelukt?

‘Niet alleen ikzelf, ook de praktijkondersteuners en mijn directe collega’s zijn enthousiast over de nieuwe en waardevolle gesprekken die door I-AM ontstaan. We hebben een beveiligde appgroep waarin alle samenwerkende organisaties kennis en ervaringen met I-AM kunnen uitwisselen.’

Hoe ziet dat eruit in jouw spreekkamer?

‘In de spreekkamer ligt een map met daarin alle benodigdheden, waaronder de QR-codes van de Tools Mijn Positieve Gezondheid zodat iedereen in ons team er makkelijk mee kan werken. Ook hebben kinderen en jongeren vanuit de spreekkamer, via de QR-codes rechtstreeks toegang tot de vragenlijsten van Mijn Positieve Gezondheid.

Een jongere die al lang wachtte op specialistische jeugdhulp, heb ik via de Netwerkintake laten tekenen wat er speelt in haar leven. Door het verhaal in kleinere stukjes te knippen konden we het allebei beter begrijpen. Ze was blij dat ze zelf het inzicht kreeg en het eerste stapje kon zetten.

Soms adviseer ik een kind of jongere om de Kindtool thuis in te vullen. Bij de volgende afspraak kunnen we er dan samen over praten. Als bijvoorbeeld blijkt dat hij of zij niet goed scoort op zingeving en niet weet hoe dat te verbeteren is, kunnen we ideeën bespreken om een eerste stap te zetten. Soms vullen we de Kindtool samen in. Dan geeft het invullen al nieuwe inzichten.

Wat moet er volgens jou gebeuren om I-AM in heel Utrecht te laten werken?

‘Het moet vooral makkelijk te gebruiken zijn. Dus de materialen moeten makkelijk te vinden zijn in de spreekkamer of op het bureaublad van de computer. Daarnaast moet de samenwerking in de wijk en het uitwisselen van informatie eenvoudig tot stand komen. Wij hebben de doelgroep, oorspronkelijk 12-18-jarigen was, uitgebreid naar 12-25 jaar. Dit past beter bij de mensen in onze wijk. Studenten hebben hier veel voordeel van.’

Wat levert werken met I-AM jou persoonlijk op?

‘Het helpt mij om te weten waar de kracht ligt van een kind en het gezin, waar ze in vastlopen en hoe ikzelf en andere zorgverleners hen daarin kunnen begeleiden. Hoe kunnen we de mensen rondom het kind een helpende rol geven? Wat kan het sociaal domein hierin betekenen? Hoe kunnen we voorkomen dat kinderen of jongeren uiteindelijk hulp nodig hebben vanuit de GGZ?’

Is er wat je de lezers nog wilt laten weten?

‘Het is belangrijk dat een kind meer regie krijgt. En ook dat het kind wordt aangesproken en niet de ouder. Daarnaast moet er meer gekeken worden naar de omgeving. Als een kind of jongere problemen heeft, ligt dat niet alleen aan hem of haar.’